انسان ها به شیوه ی هندیان بر سطح زمین راه می روند با یک سبد در جلو و یک سبد در پشت . در سبد جلو صفات نیک خود را می گذاریم ، در سبد پشتی عیب های خود را نگه می داریم . به همین دلیل در طول روزهای زندگی خود ، چشمان خود را بر صفات نیک خود می دوزیم و فشار ها را در سینه مان حبس می کنیم در همین زمان ، بی رحمانه ، در پشت سر همسفرمان که پیش روی ما حرکت می کند . تمامی عیوب او را می بینیم . بدین گونه است که در باره ی خود بهتر از او داوری می کنیم بی آن که بدانیم کسی که پشت سر ما راه می رود به ما به همین شیوه می اندشید(پائولو)
نظرات شما عزیزان:
|
نویسنده: 
تبادل
لینک هوشمند